ศาสนากล้อง
![]() ![]() |
ศาสนากล้อง หรือศาสนากล้องถ่ายภาพ หรือศาสนากล้องถ่ายวีดีโอ เป็นศาสนาที่มีคนนับถือกันมากที่สุด เพราะภาพจะสวยหรือไม่สวยก็ขึ้นอยู่กับความศัทธาของของผู้ใช้กล้อง ซึ่งสามารถแบ่งได้ 2 แบบ เช่น นักบวชและผู้นับถือ นักบวชของศาสนากล้องหรือภาษาชาวบ้านเรียกว่า "ช่างภาพ" จะเทิดทูนกล้องถ่ายภาพ กล้องวีดีโอ ยิ่งบางคนเทิดทูนชนิดยิ่งกว่าลูกในไส้ เครื่องบูชาประกอบกล้องจะเสริมบารมีความเมพของกล้องถ่ายภาพ เช่น แฟลช เลนส์ ส่วนผู้ศรัทธานั้นจะเป็นผู้ชื่นชอบให้มองกล้อง บางครั้งจะแสดงท่าทางเพื่อให้ความเคารพ และรับพร เช่น ชูสองนิ้ว มองหน้าตรง และยุคนี้ผู้นับถือศาสนานี้มักใช้อินสตาเกรียน
ลักษณะของศาสนากล้อง[แก้ไข]
(รอการแก้ไข)
นิกาย[แก้ไข]
มี4นิกาย ได้แก่
นิกายแมนน่วล[แก้ไข]
เป็นนิการระดับชนชั้นสูง (มากๆ) ได้รับการยกย่องว่าเป็นนิกายที่เมพที่สุดในจักรวาล สามารถเทศนาทั้งภายในสตูดิโอและบำเพ็ญภายนอกสถานที่ สร้างรายได้กอยโกยจากการรับจ้างถ่ายหรือถ่ายส่งตะกวด โชว์ความเมพของช่างภาพ สามารถบ่งบอกได้จากวัตถุมงคลที่สวมคอเรียกว่า "กล้อง" พวกนี้มีสองประเภท คือหัวโบราณ ซึ่งจะเป็นผู้ที่เมพที่สุด ใช้ฟิล์มม้วนเป็นเครื่องบันทึก มักจะมีห้องแดงประจำตำแหน่ง กับหัวทันสมัย ใช้ระบบ DSLR ซึ่งประเภทนี้จะมีฐานะสูง และฝึกตั้งแต่มือสมัครเล่น ออพชั่นสมบูรณ์เพราะร่างกายอ่อนแอบรรทุกของเยอะไม่ไหว และไม่ชอบการวัดดวง
นิกายออโต้[แก้ไข]
เป็นนิกายที่สามารถเข้าถึงได้ตั้งแต่เด็ก Noob จนถึงมือเมพๆ โดยมีแค่ฟิล์ม แบตเตอรี่ เป็นอุปกรณ์ นับว่าเป็นนิกายเบื้องต้นที่เข้าถึงได้ทุกสถานการณ์ สนิทกับนิกายดิจิตอลเป็นกรณีพิเศษ
นิกายวีดีโอ[แก้ไข]
เป็นนิกายที่ถูกว่าจ้างประจำที่ในสำนักสตูดิโอของสำนักข่าวกองถ่าย โดยมีฐานะเท่าไหร่ก็ได้ แต่จะได้กล้องก็ต่อเมื่อสมัรคเข้าทำงานและมีทักษะทางด้านนี้ในระดับ AAA เพราะกล้องตัวนี้แพงมาก ค่อนข้างมีพื้นที่ประจำตำแหน่งแน่นอน และไม่สามารถไปเดี่ยวได้ต้องได้รับอนุญาตจากผู้ปกครองระดับสูง และจะมีบุคคลเพิ่มมานั่นคือ ผู้กำกับ ผู้ช่วยผู้กำกับ ผู้ช่วยช่างกล้อง มาคอยรับใช้ การถ่ายหนังโป๊ ก็มีลักษณะในนิกายนี้อีกด้วย
นิกายดิจิตอล[แก้ไข]
เป็นนิกายที่มีมากที่สุดในโลก เพราเทคโนโลยีที่สามารถเข้าถึงได้ง่าย ราคาถูก ขนาดเล็ก และลูกเล่นเยอะ ทำให้สามารถใช้ได้ทุกคน ทุกเพศ ทุกวัย ทุกสถานการณ์ แถมมีคอมพิวเตอร์ส่วนตัวและผู้ช่วยต่างศาสนาเช่น ศาสนาโฟโต้ช็อป
ประวัติศาสตร์ของศาสนากล้อง[แก้ไข]
(รอการแก้ไข)
ลักษณะของสาวก[แก้ไข]
นักบวช[แก้ไข]
นักบวช หรือภาษาชาวบ้านเรียกว่า "ช่างภาพ" จะทำศึกษาการถ่ายภาพตั้งแต่เบสิกยันชั้นเมพ บุคคลเหล่านี้ไม่ยึดติดในเครื่องแบบ มักใส่เครื่องแบบตามสภาวะแวดล้อม และความพร้อมของช่างภาพ พวกนี้จะมีฐานะแตกต่างกันตั้งแต่ชนชั้นสูง จนถึงชนชั้นโคตรสูง ชนชั้นต่ำไม่มีสิทธิ์ ซึ่งสามารถสังเกตได้จากเครื่องประกอบ กระเป๋า ขาตั้ง เลนส์ แฟลช รวมไปถึงอุปกรณ์ที่นอกเหนือของนิกายวีดีโอ นักบวชมีหลายประเภท ตั้งแต่ช่างภาพในสตูดิโอ ช่างภาพอิสระ ช่างภาพข่าว และปาปารัสซี่
ผู้นับถือ[แก้ไข]
ผู้นับถือ มักจะเป็นบุคคลทั่วไปที่ชอบออกกล้อง ทุกเพศทุกวัย ซึ่งพบได้ตั้งแต่ แคมฟล็อก Hi5 ดารา หน้าม้า นางแบบ ผู้ใหญ่ นักกวนเมือง เป็นต้น ซึ่งพวกนี้จะมีการแสดงออกซึ่งความเคารพบูชาและรับพร เช่น ชูสองนิ้ว แก้มป่อง มองหน้ากล้อง กอดอก นุ่งน้อยห่มน้อย เป็นต้น และ ต้องใช้อินสตาเกรียน
อุปกรณ์วัตถุมงคล[แก้ไข]
อุปกรณ์เสริมความเมพและเพิ่มความศรัทธา ซึ่งศาสนานี้เค้าถือว่าเป็นของสูง เหมาะสำหรับชนชั้นสูง ต้องการกำลังทุนทรัพย์จำนวนมากจึงจะเช่ามาได้ ซึ่งถ้าเช่ามา ต้องประคบประหงมเป็นพิเศษ อย่าได้มีแม้แต่รอยขีดข่วน ซึ่งถือว่าเป็นการลบหลู่อย่างสูง หาเช่าได้ในร้านกล้องทั่วๆ ไป ยกเว้นกล้องวีดีโอซึ่งต้องติดต่อจากตัวแทนจำหน่ายเท่านั้น เฮ้อ เกริ่นมายาวแล้ว บอกไปดีกว่าว่าแต่ละนิกายนั้นมีวัตถุมงคลอะไรบ้าง
นิกายแมนน่วล[แก้ไข]
|
|
นิกายออโต้[แก้ไข]
- ฟิล์ม
- แบตเตอรรี่
นิกายวีดีโอ[แก้ไข]
- สายไฟ
- หม้อแปลง
- ตัวกรองแสง
- กล่องบรรจุ
(นึกไม่ออก)
นิกายดิจิตอล[แก้ไข]
- การ์ดความจำสำรอง
- ผ้าชามัวล์
- แบตเตอรี่
- สายชาร์จไฟ
- คอมพิวเตอร์ซักตัว
สถานที่ประกอบพิธี[แก้ไข]
สตูดิโอ[แก้ไข]
เป็นสถานที่สำหรับการสักการะการถ่ายภาพที่ต้องการเฉพาะจุด เช่นต้องการถ่ายกับนางแบบ ถ่ายโฆษณา ถ่ายขี้ อัดรายการ ซึ่งสถานที่สักการะบูชามี 2 ขนาด ตามลักธิที่นับถือ เช่น แมนน่วลจะได้ห้องเล็กๆพร้อมอุปกรณ์เพิ่มสิริมงคล เช่น แผ่นอะลูมิเนียม โป๊ะไฟ ขาตั้งกล้อง ฉากหลัง ส่วนนิกายวีดีโอจะเป็นห้องขนาดใหญ่กว่าอาคาร 2-3 ชั้นตามกำลังชื่อเสียง จะมีอุปกรณ์หลายชิ้นเช่นสแตนด์ประกอบรายการ สายไฟ ห้องอัด ห้องซ้อม เครื่องปั่นไฟ และกล้องอีก 2-3 ตัว ซึ่งสถานประกอบพิธีข้อนข้างน้อย เพราะส่วนใหญ่จะนิยมประกอบพิธีนอกสถานที่และกลับไปทำพิธีในห้องเฉพาะ
ห้องเฉพาะ[แก้ไข]
คือห้องประกอบพิธีอัดภาพให้น่วม มีดังต่อไปนี้
- ห้องแดง คือห้องที่ใช้ในการอัดรูปให้น่วม ซึ่งเป็นห้องพิธีของนิกายแมนน่วลและนิกายออโต้ ซึ่งเป็นสถานที่ศักดิ์สิทธิ์ ห้ามแสงลอดออกมาเด็ดขาด ห้ามร้อน ต้องติดแอร์ มีน้ำไหลตลอดเวลา และต้องปล่อย "กลิ่น" เสริมบารมี เช่นกลิ่นน้ำยาล้างรูป เวลาทำพิธีต้องท่องคาถาว่า "โอม ภาพจงขึ้นๆๆ" ในแต่ละขั้นตอน
- ห้องคอม คือห้องธรรมดาเนี่ยแหละ มีคอมก็เมพแล้ว ยิ่งมีโฟโต้ช็อปยิ่งดี
- ร้านอัดภาพ คือสถานที่อันศักดิ์สิทธิ์สำหรับงบไม่ถึงและไม่ต้องการความจริงจัง ขอแค่มีเงิน 120 บาท ก็อัดได้ทั้งม้วนแล้ว
- ห้องตัดต่อ ห้องเฉพาะของนิกายวีดีโอซึ่งตรงข้ามกับห้องแดงทั้งปวง มีไฟ มีคอม เครื่องอ่านฟิล์ม และมีสาวกอีก 3-4 คนทำหน้าที่ในการตัดต่อ ใส่เอ็ฟเฟคให้ดูศักดิ์สิทธิ์มากขึ้น
หลักคำสอน[แก้ไข]
- สิบปากว่าไม่เท่าตา
ยายเห็น ภาพ 1 ภาพแทนคำพูดกากๆ 1M คำ - ภาพจะสวยหรือซวยขึ้นอยู่กับฝีมือ
กฎเหล็ก[แก้ไข]
- ห้ามถือมือเดียวเด็ดขาด ควรถือ 2 มือ
- ถ่ายทุกที่ที่มีโอกาส
- ห้ามโดนน้ำมิฉะนั้นจะเสียใจ
- ห้ามโดนฝุ่นมิฉะนั้นภาพจะเสียความหลัง
- ห้ามขีดเขียนมิฉะนั้นจะเสียศรัทธา
- จงรักกล้องเหมือนลูกในไส้ศึก
(รอการแก้ไข)
วิธีการเข้าถึงศาสนา[แก้ไข]
1. นักบวช[แก้ไข]
ถ้าท่านต้องการเข้าร่วมนักบวช คุณต้องมีกล้อง อะไรก็ได้ พร้อมอุปกรณ์นิดหน่อย โดยคุณต้องมีฐานะชนชั้นสูง ชนชั้นกลางเท่านั้น จากนั้นให้ใส่ถ่าน ใส่ฟิล์ม หรือใส่การ์ดความจำถ้าเป็นนิกายวีดีโอหรือดิจิตอล จากนั้นให้แสดงความเคารพโดยการจับ 2 มือ ห้ามถือมือเดียว มิฉะนั้นวิบัติแน่ ต่อมาสวดมนต์ เพื่อรับพรว่า "โอม มือนิ่ง หน้าตรง มองรู ปรับเลนส์และกดปุ่มใหญ่ เมื่อได้ยินเสียงแชะ!ก็เป็นอันจบพิธี(ถ้าเป็นวีดีโอให้กดปุ่มหยุด) จากนั้นท่านต้องศึกษาวิชาถ่ายภาพและหมั่นเทศนาตามนอกสถานที่บ่อยๆ และจงเข้าร่วมประกวดหรือรับจ้างถ่ายเยอะๆ ยิ่งมีชื่อเท่าใหร่ ท่านก็จะเลื่อนเป็นมาสเตอร์มากขึ้น "ขอให้พลัง จงอยู่กับท่าน"
2. ผู้นับถือ[แก้ไข]
ต้องวางท่ารับพรสรรเสริญ โดยการชูสองนิ้ว ทำตาโต มองหน้ากล้อง ยิ้ม กอดอก นุ่งน้อยห่มน้อย วางมาด และอื่นๆ เมื่อได้มากกว่านี้ ท่านก็สามารถดัดแปลงการแสดงออกได้อย่างอิสระ ดีไม่ดีจะออกแนวศิลป์ สร้างความศัทธาขึ้นอีก
ผู้ที่นับถือศาสนากล้อง[แก้ไข]
|
|