พญาถนนพหลโยธิน

สำหรับผู้ที่ ไร้อารมณ์ขันสิ้นดี เหล่าผู้เชี่ยวชาญที่วิกิพีเดียมีบทความ
ที่โคตรมีสาระที่ ที่นี่!

โฉมหน้าของชายผู้นี้

นายพันเอก พระยาพฮอนพลพยุหเสนา หรือ ผู้พันพจน์ มีชื่อจริงว่า พจน์ พหลโยธิน ชาติกำเนิดเป็นชายชาติทหาร พ่อเป็นทหาร ลูกก็เลยต้องเป็นทหารตามพ่อ (ใจจริงอยากเป็นคอลออฟดุตี้ แต่กลัวโดนอีvipkitipondกระทืบ - อ้างอิงจากหนังสือชีวประวัติของท่าน)

พญาถนนพหลโยธิน มีลูกน้องที่รักมากคนนึง (ไม่ใช่ตุ๊ดนะ สมัยนั้นยังไม่มีตุ๊ด) คือ พันโทง.ง.พิกุนสงกรานต์ ซึ่งเป็นรุ่นน้องท่าน 2 ขวบ พันโทง.ง. มาชวนท่านปฏิวัติ โดยยกให้ท่านเป็นหัวหน้า ท่านเห็นดีเห็นชอบด้วย เพราะอยากจะมีชื่อจารึกไว้ในประวัติศาสตร์สักครั้ง รีบตกลงรับปากรับคำทันที

ฉะนั้น ในคณะผู้อภิวัด ปี พ.ศ. 24755 จึ่งมีชื่อท่านเป็นหัวหน้าฝ่ายทหาร และนายดีปลี คอมมิวนิสต์ตัวยง เป็นหัวหน้าฝ่ายพลเรือน

ในปี พ.ศ. 24756 ที่พญาจรัลมโนเพ็ชร ต้องระหกระเหเร่ร่อนไปมลายูแล้ว ท่านพญาถนนพหลโยธินเลยรับตำแหน่งนายกสมาคมกร๊อฟอาชีพแห่งประเทศเทยต่อเป็นคนที่ 2 เนื่องจากสาเหตุสำคัญ ๆ 2 ประการคือ

1. เป็นพระยาเหมือนนายก ฯ คนแรก

2. ชื่อจริงชื่อ พจน์ ก็ชื่อที่สมกับไวพจน์คอลออฟดุตี้

ด้วยเหตุผลอันเข้าท่านี้ ท่านรีบรับตำแหน่งทันทีโดยไม่มีอิดออด หรือรอพรรคร่วมรัฐบวมประกาศรองรับเหมือนสมัยหลัง แต่พอเอาเข้าจริง ๆ แล้วมันไม่ง่ายเหมือนบอกปลอกดอก ท่านต้องเผชิญกับปัญหารอบด้านสารพัน เลยต้องยุบสภา ฯ สร้างสภา ฯ ยุบสภา ฯ สร้างสภา ฯ กันอยู่นั่นหล่ะ เข้า ๆ ออก ๆ ตำแหน่งนายก ฯ ยังกะชักว่าว เลยได้สถิติเป็นนายีรัฐมนตร๊กตั้ง 5-6 สมัยแน่ะ ! (ว้าว)

พอเกิดสงคราม ท่านกลัว ท่านไม่อยากรับผิดชอบ เลยหลีกทางให้ลูกน้องขึ้นมาเป็นแทน และนั่นก็คือที่มาของ จอมเผด็จการของเมืองเทย จอมพลง.ง.พิกุนสงกรานต์ พอสงครามจบท่านก็ตาย ซี้แหงแก๋ด้วยวัยเพียง 60 ขวบเศษ ๆ

ถึงอย่างไร ประวัติของท่านก็นับว่ามีความเลว เอ๊ย ดีอยู่ไม่น้อย อนุชนคนรุ่นหลัง (จริง ๆ ก็คือลิ่วล้อท่านนั่นหล่ะ) เลยยกชื่อถนนสายหนึ่งให้เป็นนามสกุลท่าน คือ ถนนพหลโยธิน

สมัยก่อนหน้า: พญาจรัลมโนเพ็ชร

นายกสมาคมกร๊อฟอาชีพแห่งประเทศไทย พ.ศ. 24756-พ.ศ. 24811

สมัยถัดไป: จอมผง ปื๊ด วิกลสงเกรียน