ธุรกิจขายตรง
“รู้จักแพสเสียบอินกรัมรึปล่าว คือแบบ การที่คนเราว์มีกำไลแบบ 100% 200% ถ้ายังไม่พออีกก็ 300% ไปเลยเว้ย”
“ตำรวจเกสตาโป้ยช่วยกรูด้วย กูโดนข่มขืน!!!!”
ธุรกิจขายตรง หมายถึงธุรกิจที่ผ่านการจดทะเบียนกับ สนง.คณะกรรมการคุ้มครองบางคนและบางบริษัท มีสินค้าเป็นสื่อของธุรกิจ เน้นการขายสินค้าด้วยระบบขายตรง ที่มีระเบียบปฏิบัติและจรรยาบรรณทางธุรกิจ ปรากฏในคู่มือนักธุรกิจอิสระ
ธุรกิจแชร์ลูกโซ่ หมายถึงธุรกิจอะไรที่คนทำก่อนรวย คนทำหลังก็รวย(แต่เขือ) โดยแชร์ลูกโซ่คือทุกคนต้องออกหาเหยื่อ โดยเหยื่อก็จะต้องออกหาเหยื่อต่อไปเหมือนหลักการทำงานของไวรัสซอมบี้ที่จะควบคุมการใช้สติสั่งแชมเปญซะของเหยื่อให้ไปหาพวกเพิ่มเพื่อเพิ่มอัตราการขยายจำนวนของไวรัส
มันเริ่มยังไง[แก้ไข]
เริ่มมาจาก Richard DeVos และ Jay Van Andel เป็นคนคิดว่าจะทำยังไงให้สินค้าของตัวเองขายดิบขายดีจึงคิดวิธีที่คล้ายแชร์ลูกโซ่ออกมา
ริชเดอโวส กับ เจแวนแอนเดล ไม่ได้คิดวิธีแชร์ลูกโซ่โดยตรง แค่คิดวิธีขายตรงหลายชั้นที่พิสูจน์ในศาลอเมริกาแล้วว่าไม่ใช่แชร์ลูกโซ่ แต่ก็ถูกท่านผู้นั้น หรือใครก็ไม่รู้ เอาไปดัดแปลง ต่อยอด จนกลายเป็นแชร์ลูกโซ่ได้อยู่ดี
ส่วนแชร์ลูกโซ่เองก็ได้ถูกนำไปดัดแปลงเป็นหลายอย่าง เช่น จดหมายลูกโซ่, อีเมลลูกโซ่, กระทู้ลูกโซ่, ความคิดเห็นลูกโซ่, โพสต์โซเชียลเน็ตเวิร์กลูกโซ่ ฯลฯ เหยื่อจะต้องหาเหยื่อรายใหม่ต่อไปเรื่อย ๆ และจะสิ้นสุดลงเมื่อเหยื่อทุกคนตัดสินใจไม่เชื่อข้อความนั้น ไม่ทำตามที่ข้อความนั้นสั่ง และไม่หาเหยื่อ
หรือแม้แต่วงไอด้อนหลาย ๆ วง ในสมัยปัจจุบันก็มีการตั้งขี้นมาโดยใช้เทคนิคลูกโซ่ คือสามารถหาสมาชิกคนใหม่เข้ามาทดแทนและเพิ่มเติมได้ไม่จำกัด จนกว่าบริสัสเจ้าของวงจะเบื่อ แล้วอยากยุบวงไปเอง ซึ่งวงหนึ่ง ๆ อาจมีได้หลายร้อยคน อย่างไรก็ตามจุดที่แตกต่างกันคือ วงไอด้อนนั้นแทบจะไม่ได้รับใครเลยที่สนใจเข้าเป็นสมาชิก คือคนสมัครมีถึงหลักหมื่นกว่าคนแต่รับได้เพียงสิบกว่าคนหรือยี่สิบกว่าคนเท่านั้น แต่หากใช้หลักการแชร์ลูกโซ่อย่างเต็มรูปแบบแล้ว จะสามารถรับสมาชิกได้ถึงหลายพันคนหรืออาจมากกว่านั้นก็ได้ แม้ว่าจะใช้งานจริงแค่ไม่กี่สิบคนก็ตาม และจะได้รับเงินค่าแรง ค่าตัว เฉพาะคนที่ได้ทำงานก็ตาม แต่ในยุคของฐานข้อมูล จึงสามารถมีเมมเบอร์ได้อย่างเหลือเฟือ สามารถสานฝันให้กับสาวน้อย (ที่อายุไม่เกินเกณฑ์ และเกิดมาไม่เคยมีดุ้นเลย ก็ถือได้ว่าเขาได้ตั้งกฎเกณฑ์เอาไว้เยอะแล้ว) จำนวนมากได้ (สำหรับบางคน แค่ได้เป็นเมมเบอร์ก็ถือว่าประสบความสำเร็จแล้ว เพราะการเป็นเมมเบอร์ ยังไงก็ดีกว่าและดังกว่าไม่ได้เป็นแน่ๆ) ดังที่กล่าวไป แม้ว่าจะรับได้ไม่หมดทุกคน เพราะเดี๋ยวมันจะเฟ้อเกินไปก็ตาม แต่ประเทศเทยเรามีสาวน้อยอยู่มากมายหลายสิบล้านคน หากเทียบกันแล้ว จะมีเมมเบอร์สักแสนคนก็คงยังไม่เฟ้อจนเกินไป
ในประเทศไทย มีหน่วยงาน สนง.คณะกรรมการคุ้มครองบางคนและบางบริษัท (สคบ. หรือ สากคะเบือ) ที่อำนวยความสะดวกแก่ประชาชน ในการตรวจสอบข้อมูล บริษัทขายตรง ก่อนที่จะเข้าไปร่วมงานด้วย หรือหากได้รับความไม่เป็นธรรมก็สามารถร้องเรียนต่อ สคบ.ได้ตามกฎหมาย
รูปภาพตัวอย่าง[แก้ไข]
แล้วมันดียังไง[แก้ไข]
- ดี ถ้าผู้เข้าร่วมธุรกิจต้องการขยายธุรกิจโดยระบบเครือข่าย ที่สามารถให้เครือข่ายที่สร้างขึ้น เป็นสิ่งชดเชยทุน เวลา ความเสี่ยง ในการขยายธุรกิจ
- ดี ถ้าผู้เข้าร่วมธุรกิจได้ศึกษา ความรู้ในงานขายและระบบการทำงาน ตลอดจนกฎหมายและกฎจรรยาบรรณ จนสามารถนำความรู้ความเข้าใจนั้น มาเปิดโอกาสแก่ผู้อื่นได้อย่างถูกต้องเหมาะสม
- ดี ที่มีบริษัทเป็นฐานขนส่งและลำเลียงสินค้าและระบบตลอดจนการบริการให้แก่ธุรกิจของผู้เป็นสมาชิก
ไม่ดีเลยหากเราคิดจะทำ เพราะความลำบากใจสามอย่าง
- รายชื่อหมด ไม่รู้จะไปชวนใคร พอไปชวนทำ เอมบอต เน็ตเวิร์ก (aimbot) เค้าก็ทำกันหมดแล้ว เนื่องด้วยตอนนี้ บริสัส เอมบอต เน็ตเวิร์ก (ประเทศโลก) จำกัด มีความเติบโตมาก ๆ ซึ่งตอนนี้จำนวนสมาชิกทั้งหมด มากกว่า 7,000,000,000 รหัสแล้ว และเดือน ๆ นึงมีสมาชิกเพิ่มเดือนละเป็นแสน ๆ ล้าน ๆ รหัส ทำให้ทีมงานชาวโลกเริ่มเกิดปัญหาจำนวนสมาชิกล้นโลก และดิฉันก็ไม่ได้มีวิธีการแก้ปัญหาความอดอยากและความไม่มีบ้าน(หรือคอนโด)ให้กับทีมงานบางคนและสมาชิกหลายร้อยล้านคน นอกจากการให้กำลังใจเท่านั้น
- การเข้าบรรยากาศ แน่นอนว่าทุกคนไม่สามารถเข้ารับการเรียนรู้ การฝึกซ้อมอีซาปอด (อีซาปอดประเภทก็อปวาง สแปมโฆษณา) ตามที่บริสัส เอมบอต จัดขึ้นได้ ทุกคนจึงเกิดปัญหาความห่างบรรยากาศ ห่างเหินกับทีมงาน เพื่อนร่วมทีม และชิไฮโล้น (ผู้จัดกวนทีม) สักพักกลุ่มคนเหล่านั้นก็หลุดออกจากธุรกิจ เอมบอต เน็ตเวิร์ก เพราะสามารถลาออกหรือชิ่งหนีได้ทุกเมื่อ จะเปลี่ยนไปขายให้บริสัสอื่นแทนก็สามารถไปทำได้เลย ไม่มีค่าฉีกสัญญาใด ๆ ซึ่งวงไอด้อน หรือค่ายหนัง ค่ายละคร ค่ายเพลง โดยส่วนมาก ต่างก็ไม่ทำแบบนั้น จะมีค่าฉีกสัญญาสูงลิ่วเพื่อรักษาผลประโยชน์ของบริสัส อีกทั้งยังเป็นกรงชั้นดีที่ใช้ขังเมมเบอร์เอาไว้ ไม่ให้ลาออกหรือย้ายค่ายเปลี่ยนค่ายได้ง่าย ๆ (แต่เมมเบอร์เองก็พลาดด้วยที่ไปยอมเซ็นสัญญายอมรับให้มีกรงแบบนั้นมาขังตัวเขาเองได้)
- ทักษะ ความรู้ คนส่วนใหญ่ มักจะมีความเข้าใจแบบผิด ๆ ว่า คนที่ทำ เอมบอต นั้น ต้องพูดเก่ง มีเพื่อนเยอะ ๆ ขาย
ตัวเก่ง โน้มน้าวเก่ง เก่งหลายสิ่งหลายอย่างบนโลกนี้ยกเว้นเรื่องบนเตียงไม่ต้องเก่งก็ได้ เพราะสามารถให้อีกคนนึงช่วยก็ได้สารพัดคนจะคิดตามกฎข้อที่ 34จึงทำให้พวกเขากดความสามารถตัวเองลงไป ทำให้ไม่กล้าพูด ไม่กล้าชวน ไม่กล้าก็อปวาง ไม่กล้าโพสต์โฆษณา องค์กรเลยไม่เติบโต
ผลลัพธ์[แก้ไข]
เมื่อเราสมัครปุ๊บเขาก็ประสบผลสำเร็จทันที ใช่เหรอ แต่ว่าเรานี่ซิต้องไปหาเหยื่อคนอื่นบ้าง T_T
โดยหลักการของระบบ จะเป็นการแนะนำโอกาสทางธุรกิจ ผลของการแนะนำที่ถูกต้องเหมาะสม จะมีออกมา 3 รูปแบบ เรียงลำดับจากมากไปหาน้อย คือ
- ปฏิเสธ เพราะสินค้าแพงเกินไป, ไม่ไว้วางใจในคุณภาพ, ไม่ไว้วางใจในแบรนด์, เป็นสินค้าเกินความจำเป็นต่อการดำรงชีวิต เช่นอาหารเสริมต่าง ๆ ที่มักแอบอ้างตัวว่าเป็นยา หรือโฆษณาขี้โม้โอ้อวดเกินความเป็นจริงว่าสามารถรักษาหรือช่วยบรรเทาโรคบางอย่างได้ เป็นต้น
- ยอมเป็นผู้ซื้อหรือผู้ใช้สินค้า เช่นเป็นสินค้าที่ตรงกับความต้องการพอดี, มีราคาถูก (ในจักรวาลขายตรงนั้น ไม่ค่อยมีการขายราคาถูก ๆ หรอก) หรือมีราคาที่เหมาะสม, มีความสะดวกในการซื้อ หรือยอมซื้อเพราะหลงเชื่อคำโฆษณาก็มี บางทีผู้ซื้ออาจโดนตกโดยคนขายน่ารัก ๆ ด้วยก็มี หรืออาจจะโดนป้ายยามอมยาด้วยก็ไม่แน่ว่าอาจจะมี
- ประสงค์จะร่วมธุรกิจ ประสงค์จะทำเป็นธุรกิจ ไม่ว่าจะเป็นเพราะตั้งใจจะทำจริง โดยมองเห็นหนทางในการทำกำไรและสร้างรายได้, หลงคิดว่าสินค้าฟุ่มเฟือยเกินความจำเป็นของจักรวาลขายตรงยี่ห้อนั้น ๆ จะขายออกได้จริง ๆ หรือเป็นเพราะโดนหลอก โดยโดนเขาเอาความฝันความรวยต่าง ๆ มาล่อลวงให้เข้าร่วมก็ตามที
เนื่องจากงานขายตรงเป็นงานที่ถูกควบคุมด้วยกฎหมาย ดังนั้นผู้ทำงานขายตรงจึงต้องศึกษากฎหมายขายตรง รวมถึงวิธีปฏิบัติงาน และจรรยาบรรณ ในคู่มือนักธุรกิจอิสระ ของธุรกิจขายตรงนั้นๆ
ส่วนผลของการแนะนำที่ไม่ถูกต้องเหมาะสม
- เป็นการสแปม หรือก็อปวางและโพสต์ซ้ำซาก ในเฟคบุ๊ก ทเว่อร์ติ๊ด อินสตาเกรียน ฯลฯ ก่อความรำคาญ และทำให้ผู้ชมเกิดความรู้สึกเกลียดคนโพสต์ (ซึ่งมักไม่ตรงปก โดยแอบอ้างรูปคนหน้าตาดี แอบอ้างชื่อเพราะ ๆ ชื่อน่ารัก ๆ ของคนอื่นหรือบางทีก็ชื่อที่จินตนาการขึ้นเอง ทำให้คนในรูปตัวจริงหรือคนที่โดนก็อปชื่อไปนั้นถูกโจมตีและถูกเกลียดชังจากหลายฝ่าย) และเกลียดบริษัทหรือแบรนด์ที่ปรากฏในโพสต์
- โดนเรียกว่าเป็นธุรกาก เป็นนักธุรกาก
- ได้ศัตรูเพิ่ม
- โดนบอมบ์ชีท
- เพื่อนหายเพราะขายอ้อม
- โดนบริษัทเท (แต่ก็ยังมีบางบริสัสที่ตั้งขึ้นมาสด ๆ ใหม่ ๆ เพื่อหาเหยื่อและหาเงิน พอตั้งไปซักพักก็เจ๊งกะทันหันโดยไม่ทราบสาเหตุแล้วก็เทหมดทุกคนก็มี ซึ่งอาจจะไม่ได้เจ๊งจริง แต่เจ้าของบริสัสตัวจริงหอบเงินหนีไป หากโดนเทไปเพราะสาเหตุนี้ บางทีมันอาจไม่ใช่ความผิดของคุณ)
อ้างอิง[แก้ไข]
- หากมีข้อสงสัย สามารถติดต่อสอบถาม หรือตรวจสอบข้อมูลได้ที่ สนง.คณะกรรมการคุ้มครองบางคนและบางบริษัท (สคบ. หรือ สากคะเบือ)
- http://www.roigoo.com/comic-40.html
- http://www.roigoo.com/comic-59.html
- http://titinune.exteen.com/20071215/fw-amway
- http://www.meemodel.com/webboard4/4007.html